Καρκίνος του πνεύμονα στη γυναίκα – Ο υποτιμημένος “killer”

Καρκίνος του πνεύμονα στη γυναίκα

Ο υποτιμημένος “killer”

Ο καρκίνος του πνεύμονα στη γυναίκα είναι για κάποιους λόγους πολύ υποτιμημένος. Προσπαθώντας να εξηγήσουμε την υποτίμηση αυτή, το πρώτο πράγμα που έρχεται στον νου είναι η σύγκριση με τον καρκίνο του μαστού, και τη σημασία που αυτός έχει για το γυναικείο image. Όμως, πέρα από τα σύμβολα του φύλου, υπάρχει και η σκληρή πραγματικότητα.

Ας παρακολουθήσουμε το βίντεο για να δούμε.

Δεν αξίζει τον κόπο να μάθουμε, και κυρίως να κάνουμε κάτι περισσότερο;

  • 1 στους 12 άνδρες αναμένεται να παρουσιάσει καρκίνο πνεύμονα κατά τη διάρκεια της ζωής του, και 1 στους 13 θα πεθάνει από αυτό.
  • 1 στις 15 γυναίκες αναμένεται να παρουσιάσει καρκίνο πνεύμονα κατά τη διάρκεια της ζωής της, και 1 στις 17 θα πεθάνει από αυτό.
  • Ο καρκίνος του πνεύμονα δεν παίρνει την δημοσιότητα που του αναλογεί. Αυτό μπορεί εν μέρει να οφείλεται στον μικρό αριθμό επιζώντων από τη νόσο, που θα είχαν ενδιαφέρον και θα μπορούσαν να δημιουργήσουν δημοσιότητα από τη νόσο, με συνέπεια να μη στηρίζονται επαρκώς τα προγράμματα πρόληψης, σε σχέση πχ με τον καρκίνο του μαστού.
  • Το κάπνισμα προκαλεί το 85% όλων των καρκίνων πνεύμονα.
  • Οι περισσότεροι καρκίνοι πνεύμονα διαγιγνώσκονται πολύ αργά για να αντιμετωπισθούν. Αυτό οφείλεται εν μέρει στην απουσία καλών μεθόδων ανίχνευσης. Πάνω από 50% παρουσιάζει ήδη μακρυνές μεταστάσεις κατά την αρχική διάγνωση. Η επιβίωση στον 1 χρόνο είναι περίπου 30%.
  • Η μακροπρόθεσμη πρόγνωση των ασθενών με προχωρημένο Μη Μικροκυτταρικό Καρκίνο Πνεύμονα (στάδιο IIIB ή IV), που περικλείει το 75% των νέων περιπτώσεων, είναι δυσμενής. Στην ομάδα αυτή, το θεραπευτικό στάνταρ περιλαμβάνει
    • χειρουργική εκτομή,
    • μετεγχειρητική χημειοθεραπεία (adjuvant),
    • προεγχειρητική χημειοθεραπεία (neo-adjuvant) και
    • ακτινοθεραπεία,
  • H επιβίωση είναι πολύ χαμηλή: 9-12 μήνες.
  • H ποιότητα ζωής πολύ γρήγορα χειροτερεύει, κυρίως ως συνέπεια των παρενεργειών της θεραπείας.
  • Η ογκοθερμία υπερθερμία στη θεραπεία του καρκίνου πνεύμονα αποκτά πλέον μεγάλη σημασία και δίνει ελπίδα.

http://www.lungforce.org/

Περισσότερα για τον καρκίνο του πνεύμονα

Κωνσταντίνος Συρίγος – Η άλλη Ελλάδα

Κωνσταντίνος Συρίγος – Η άλλη Ελλάδα

Το κοινωνικό ογκολογικό ιατρείο επεκτάθηκε στη 2βάθμια περίθαλψη

Είναι περίεργο, αλλά, ΝΑΙ, υπάρχει.

Είναι μειοψηφικό ρεύμα, αλλά υπάρχει. Και ελπίζω να μεγαλώσει.

Πολλοί θα το χαρακτήριζαν ρομαντικό, αλλά έχει πρακτικά αποτελέσατα.

Πέρα από τα πρακτικά, είναι και τα βιωματικά αποτελέσματα, που δεν αποτιμώνται σε χρήμα, και αναφέρονται στα συναισθήματα των απελπισμένων και στα συναισθήματα αυτών που προσφέρουν αφιλοκερδώς.

Για να δούμε τί μπορούμε να κάνουμε κι εμείς απ΄ την πλευρά μας…

 

Αντιγράφουμε από “ΤΟ ΒΗΜΑ”

Ένα εθελοντικό σύστημα παροχής πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων υπηρεσιών υγείας σε ανασφάλιστους ογκολογικούς ασθενείς, με πλήρη νοσηλεία και δευτεροβάθμια περίθαλψη, αντίστοιχης ποιότητας με αυτή των ασφαλισμένων ασθενών, χωρίς όμως επιβάρυνση του νοσοκομείου ή άλλων κρατικών φορέων, οργανώθηκε από τους εργαζόμενους της Ογκολογικής Μονάδας της Γ’ Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), στο Νοσοκομείο «Σωτηρία», υπό τη διεύθυνση του καθηγητή της Ιατρικής Σχολής κ. Κ. Συρίγου.

Πρόκειται για τη μοναδική οργανωμένη εθελοντική πρωτοβουλία που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης που βιώνει η χώρα μας, η οποία παρέχει όχι μόνο πρωτοβάθμια, αλλά και δευτεροβάθμια περίθαλψη. Με μεγάλη προσπάθεια, πέραν της εθελοντικής δουλειάς όλων, εξασφαλίστηκε η δωρεάν διενέργεια των αναγκαίων εξετάσεων και η παροχή του υγειονομικού υλικού και των ιδιαίτερα υψηλού κόστους αντινεοπλασματικών φαρμάκων.
«Η παρατεταμένη και πολύπλευρη κρίση που βιώνει η ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια, δοκιμάζουν τις αντοχές του συστήματος υγείας της χώρας μας, με κύρια θύματα τους άπορους και τους χρονίως πάσχοντες, όπως ήταν αναμενόμενο. Αιφνιδίασε όμως και βρήκε τελείως απροετοίμαστες τις ιατρικές υπηρεσίες η δημιουργία μιας νέας κατηγορίας ασθενών, εκείνων χωρίς καμία απολύτως ασφάλιση» τονίζουν οι εργαζόμενοι.
Το φαινόμενο των ανασφάλιστων ασθενών με καρκίνο εμφανίστηκε μετά τον πρώτο χρόνο της κρίσης, καθώς παλαιότερα οι χρονίως πάσχοντες είχαν πάντα κάποιου είδους ασφαλιστική κάλυψη ή βιβλιάριο απορίας που κάλυπτε πλήρως τις νοσηλείες, τα φάρμακα και όλες τις αντικαρκινικές θεραπείες. Με τη γενίκευση της κρίσης, ο αριθμός των ανασφάλιστων καρκινοπαθών μεγάλωσε ταχύτατα.
Όταν διαπιστώθηκε ότι ο αριθμός των ανασφάλιστων ασθενών με καρκίνο από το 2012 και μετά αύξανε με ραγδαίους ρυθμούς, όλοι οι εργαζόμενοι της Ογκολογικής Μονάδας της Γ’ Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο «Σωτηρία», αποφάσισαν να δράσουν αυτόβουλα και εθελοντικά προχωρώντας στη δημιουργία του Ογκολογικού Ιατρείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΟΙΚΑ) του ΕΚΠΑ. Από την αρχή της λειτουργίας του ΟΙΚΑ καθιερώθηκαν κανόνες και τρόποι λειτουργίας που εξασφαλίζουν την αδιάβλητη επιλογή των ανασφάλιστων ασθενών, καθώς και ότι δεν χρεώνεται τίποτε το νοσοκομείο, τα ασφαλιστικά ταμεία ή άλλο δημόσιο φορέα.